Er zijn veel verschillende scholen. Openbare scholen of bijzonders scholen die onderwijs geven vanuit een bepaalde godsdienst of levensovertuiging, zoals protestant-christelijke, islamitische of hindoescholen. Daarnaast kan een school werken vanuit een bepaalde pedagogische visie zoals Montessori of Jenaplanscholen.
Eigenlijk moet je al ruim voordat het kind 4 jaar oud wordt als ouder eens gaan nadenken over welke school het kind straks gaat bezoeken. De meeste scholen willen toch wel ruim een jaar van te voren weten op welke inschrijvingen ze kunnen rekenen. Voor sommige scholen zijn er zelfs lange wachtlijsten, dus wees er op tijd bij.
Als je een bepaalde school op het oog hebt voor je kind, vraag dan de schoolgids aan en probeer een afspraak te maken voor een kennismakingsgesprek met een directeur of leraar. Zo kun je achterhalen of de school inderdaad wat voor jouw kind is. Vaak krijg je al direct een indruk van de sfeer op school als je er tijdens lesuren even snel doorheen mag lopen.
De inspectie van het onderwijs kan meer vertellen over de kwaliteit van een bepaalde school. De site is: http://www.onderwijsinspectie.nl/
woensdag 4 februari 2009
Tips voor het eten met uw kinderen
1. Betrek de kinderen bij het voorbereiden van de maaltijd
Kinderen kunnen goed mee-denken over wat ze willen eten. Laat ze bijvoorbeeld het toetje bedenken. Vraag wat er nog meer in de soep zou kunnen. Maar ook: praat over wat eetbaar is en wat niet. Wat dieren eten en mensen niet en waarom.
Ook zijn ze meestal geïnteresseerd in de bereiding van het eten. Probeer ze zo veel mogelijk te laten helpen (ook jongetjes!). Van het vullen van de bak met water waarin je de groente wast, tot het dekken van de tafel.
Als ze groter worden, zullen ze steeds meer willen doen. Van het roeren in een hete pan en het schillen van de aardappels, tot het versieren van schotels en borden.
2. Geef vooraf stukjes rauwe groente
Veel kinderen vinden gekookte groente niet lekker. Dat is ze niet kwalijk te nemen, want zeg nu zelf: u staat toch ook niet te watertanden bij papperige bloemkool, zompige worteltjes en draderige boontjes?
Veel groentes kunnen rauw gegeten worden en kinderen vinden dat vaak een stuk lekkerder. Geef dus als u staat te koken zo nu en dan een stukje rauwe groente om te knabbelen. Zo hebben ze al heel wat binnen voordat ze aan tafel gaan en hoeft u zich geen zorgen meer te maken over de nodige vitaminen.
3. Eet samen met de kinderen
Kinderen doen na wat ze zien. Als de ouders samen eten met de kinderen in plaats van apart, leren ze van uw gedrag. Tenzij u zelf beroerde tafelmanieren heeft, zal uw kind dus een goed voorbeeld krijgen.
Wat daar ook bijhoort, is dat je met regelmaat aan elkaar vertelt hoe lekker het eten is, en dat degene die het heeft klaargemaakt een complimentje verdient. Als ze dan eens ergens anders eten, zult u versteld staan van hoe goed ze het eigenlijk al blijken te kunnen.
4. Geef diepe borden en handzaam bestek
Het is voor de kleine kinder-handen en hun gebrekkige motoriek heel erg moeilijk om netjes te eten. Toch moeten ze dat leren. Het is dan wel belangrijk dat het niet altijd alleen maar fout gaat. Een driejarige die zijn best doet, maar bij wie het eten toch altijd op de grond terecht komt, raakt gefrustreerd.
Geef een kind daarom een diep bord, of anders een zo groot mogelijk bord, zodat ze wat speelruimte hebben. Snijd het eten in hapklare stukjes. Stimuleer ze om zowel een lepel als een vork te gebruiken. Een vierjarige kan een (niet te scherp) mes leren hanteren.
5. Schep niet te veel tegelijk op
Het is belangrijk dat een kind plezier heeft – en houdt – in eten. Schep dus niet te veel tegelijk op. Zo ziet het kind niet op tegen een onnemelijke berg eten en kan hij misschien zelfs eens om een extra portie vragen. Dat lokt bij de ouders weer een leuke reactie uit ("Joh, wat fijn dat je het zo lekker vindt") en dat komt de sfeer ten goede.
6. Leer een kind te proeven
De smaak van een kind is in ontwikkeling. Een maal geen sperciebonen, wil niet zeggen dat het kind de volgende keer ook geen sperciebonen wil eten.
Doe elke keer of je van niets weet en bied alles aan wat u zelf ook eet (mits niet te scherp, want dat kan pijn doen).
Leer een kind dat het iets wat het echt niet lekker vindt ook niet volledig hoeft op te eten. Maar dat er wél altijd iets geproefd moet worden van alles wat er op tafel komt. Eén hapje. Dat kan verrassende momenten opleveren: "Mmm, veldsla vind ik héél erg lekker mam!"
7. Gebruik eten nooit als straf of beloning
Vroeger haalden ouders afschuwelijke dingen uit om een kind te laten eten. Neusjes werden dichtgeknepen zodat de lepel eindelijk naar binnen kon. En sommige kinderen werden vastgebonden aan de kinderstoel, net zolang totdat het bord leeg was.
De kans is groot dat deze kinderen een ongezonde relatie hebben ontwikkeld met voedsel.
Om dat te voorkomen is het belangrijk om een kind niet te dwingen iets te eten wat hij of zij echt niet wil. Het 'voor-straf-geen-toetje' is niet zo'n goed idee. Het belonen met een toetje evenmin, trouwens. In beide gevallen kan er een ongezonde relatie met eten ontstaan, waarbij het ontwikkelen van eetstoornissen op latere leeftijd, zoals boulemie, niet denkbeeldig is.
8. Neem de tijd voor maaltijden
Probeer zo veel mogelijk van de maaltijd een 'tijd met z'n allen' te maken; vooral de avond-maaltijd. Het ontbijt is meestal haastig, en tijdens de lunch is niet iedereen aanwezig.
Het avond-eten is bij uitstek geschikt om aandacht te hebben. Niet alleen voor het eten zelf, maar ook voor elkaar.
Na een enerverende werkdag hebben de ouders elkaar soms veel te vertellen, maar het is belangrijk om dat uit te stellen. Neem de tijd en probeer de kinderen zoveel mogelijk te betrekken in de tafel-gesprekken. Zo leert een kind dat samen eten prettig is, en meer is dan voedsel tot je nemen.
9. Eet niet te laat en zoek naar regelmaat
De meeste kinderen hebben om zes uur gewoon honger: hun lijf vraagt om een nieuwe stoot energie en als ze die niet krijgen, worden ze hangerig, huilerig of ronduit vervelend.
Probeer dit moment voor te zijn, door op tijd aan tafel te gaan. Eet zoveel mogelijk elke dag op dezelfde tijd.
Als u de maaltijd toch moet uitstellen, geef de kinderen dan vooraf iets anders te eten. Een kind dat honger heeft, moet gevoed worden. Bedenk ook dat een kind dat te laat eet, later inslaapt en vaak onrustiger slaapt.
10. Als niets werkt...
Als de kinderen niet willen eten, niet op hun billen blijven zitten, of gewoon zitten te klieren, voer dan het klassieke spelletje in. Bij ons is dat: 'De-vieze-man-in-het-restaurant'.
Het gaat zo: iedereen mag om de beurt vertellen wat de vieze man in het restaurant uithaalt. Hij overtreedt alle regels van goed fatsoen en goede manieren. Hij boert, laat winden, trekt zijn schoenen uit, eet met zijn handen... Altijd prijs en bovendien leerzaam.
Kinderen kunnen goed mee-denken over wat ze willen eten. Laat ze bijvoorbeeld het toetje bedenken. Vraag wat er nog meer in de soep zou kunnen. Maar ook: praat over wat eetbaar is en wat niet. Wat dieren eten en mensen niet en waarom.
Ook zijn ze meestal geïnteresseerd in de bereiding van het eten. Probeer ze zo veel mogelijk te laten helpen (ook jongetjes!). Van het vullen van de bak met water waarin je de groente wast, tot het dekken van de tafel.
Als ze groter worden, zullen ze steeds meer willen doen. Van het roeren in een hete pan en het schillen van de aardappels, tot het versieren van schotels en borden.
2. Geef vooraf stukjes rauwe groente
Veel kinderen vinden gekookte groente niet lekker. Dat is ze niet kwalijk te nemen, want zeg nu zelf: u staat toch ook niet te watertanden bij papperige bloemkool, zompige worteltjes en draderige boontjes?
Veel groentes kunnen rauw gegeten worden en kinderen vinden dat vaak een stuk lekkerder. Geef dus als u staat te koken zo nu en dan een stukje rauwe groente om te knabbelen. Zo hebben ze al heel wat binnen voordat ze aan tafel gaan en hoeft u zich geen zorgen meer te maken over de nodige vitaminen.
3. Eet samen met de kinderen
Kinderen doen na wat ze zien. Als de ouders samen eten met de kinderen in plaats van apart, leren ze van uw gedrag. Tenzij u zelf beroerde tafelmanieren heeft, zal uw kind dus een goed voorbeeld krijgen.
Wat daar ook bijhoort, is dat je met regelmaat aan elkaar vertelt hoe lekker het eten is, en dat degene die het heeft klaargemaakt een complimentje verdient. Als ze dan eens ergens anders eten, zult u versteld staan van hoe goed ze het eigenlijk al blijken te kunnen.
4. Geef diepe borden en handzaam bestek
Het is voor de kleine kinder-handen en hun gebrekkige motoriek heel erg moeilijk om netjes te eten. Toch moeten ze dat leren. Het is dan wel belangrijk dat het niet altijd alleen maar fout gaat. Een driejarige die zijn best doet, maar bij wie het eten toch altijd op de grond terecht komt, raakt gefrustreerd.
Geef een kind daarom een diep bord, of anders een zo groot mogelijk bord, zodat ze wat speelruimte hebben. Snijd het eten in hapklare stukjes. Stimuleer ze om zowel een lepel als een vork te gebruiken. Een vierjarige kan een (niet te scherp) mes leren hanteren.
5. Schep niet te veel tegelijk op
Het is belangrijk dat een kind plezier heeft – en houdt – in eten. Schep dus niet te veel tegelijk op. Zo ziet het kind niet op tegen een onnemelijke berg eten en kan hij misschien zelfs eens om een extra portie vragen. Dat lokt bij de ouders weer een leuke reactie uit ("Joh, wat fijn dat je het zo lekker vindt") en dat komt de sfeer ten goede.
6. Leer een kind te proeven
De smaak van een kind is in ontwikkeling. Een maal geen sperciebonen, wil niet zeggen dat het kind de volgende keer ook geen sperciebonen wil eten.
Doe elke keer of je van niets weet en bied alles aan wat u zelf ook eet (mits niet te scherp, want dat kan pijn doen).
Leer een kind dat het iets wat het echt niet lekker vindt ook niet volledig hoeft op te eten. Maar dat er wél altijd iets geproefd moet worden van alles wat er op tafel komt. Eén hapje. Dat kan verrassende momenten opleveren: "Mmm, veldsla vind ik héél erg lekker mam!"
7. Gebruik eten nooit als straf of beloning
Vroeger haalden ouders afschuwelijke dingen uit om een kind te laten eten. Neusjes werden dichtgeknepen zodat de lepel eindelijk naar binnen kon. En sommige kinderen werden vastgebonden aan de kinderstoel, net zolang totdat het bord leeg was.
De kans is groot dat deze kinderen een ongezonde relatie hebben ontwikkeld met voedsel.
Om dat te voorkomen is het belangrijk om een kind niet te dwingen iets te eten wat hij of zij echt niet wil. Het 'voor-straf-geen-toetje' is niet zo'n goed idee. Het belonen met een toetje evenmin, trouwens. In beide gevallen kan er een ongezonde relatie met eten ontstaan, waarbij het ontwikkelen van eetstoornissen op latere leeftijd, zoals boulemie, niet denkbeeldig is.
8. Neem de tijd voor maaltijden
Probeer zo veel mogelijk van de maaltijd een 'tijd met z'n allen' te maken; vooral de avond-maaltijd. Het ontbijt is meestal haastig, en tijdens de lunch is niet iedereen aanwezig.
Het avond-eten is bij uitstek geschikt om aandacht te hebben. Niet alleen voor het eten zelf, maar ook voor elkaar.
Na een enerverende werkdag hebben de ouders elkaar soms veel te vertellen, maar het is belangrijk om dat uit te stellen. Neem de tijd en probeer de kinderen zoveel mogelijk te betrekken in de tafel-gesprekken. Zo leert een kind dat samen eten prettig is, en meer is dan voedsel tot je nemen.
9. Eet niet te laat en zoek naar regelmaat
De meeste kinderen hebben om zes uur gewoon honger: hun lijf vraagt om een nieuwe stoot energie en als ze die niet krijgen, worden ze hangerig, huilerig of ronduit vervelend.
Probeer dit moment voor te zijn, door op tijd aan tafel te gaan. Eet zoveel mogelijk elke dag op dezelfde tijd.
Als u de maaltijd toch moet uitstellen, geef de kinderen dan vooraf iets anders te eten. Een kind dat honger heeft, moet gevoed worden. Bedenk ook dat een kind dat te laat eet, later inslaapt en vaak onrustiger slaapt.
10. Als niets werkt...
Als de kinderen niet willen eten, niet op hun billen blijven zitten, of gewoon zitten te klieren, voer dan het klassieke spelletje in. Bij ons is dat: 'De-vieze-man-in-het-restaurant'.
Het gaat zo: iedereen mag om de beurt vertellen wat de vieze man in het restaurant uithaalt. Hij overtreedt alle regels van goed fatsoen en goede manieren. Hij boert, laat winden, trekt zijn schoenen uit, eet met zijn handen... Altijd prijs en bovendien leerzaam.
dinsdag 3 februari 2009
Luizen?!
Als er bij uw kind hoofdluis gesignaleerd wordt, kunt u het beste zo snel mogelijk de volgende acties ondernemen:
- Ga langs de drogist voor speciale luizenshampoo en/of lotion. Koop ook luizenkammen. Metalen luizenkammen zijn het beste om levende en dode neten uit het haar te halen. Neten zijn gelig of zwart van kleur. Luizen zijn grijze insecten zonder vleugels en net zo groot als een speldenknop. Tip: Als u het haar vooraf nat maakt met een mengsel van water en azijn laten de neten makkelijker los. Ook een gewone crèmespoeling helpt om neten sneller uit het haar te krijgen.
- Kijk iedereen in huis na op hoofdluis en vergeet uzelf niet.
- Behandel iedereen die luizen of neten heeft volgens de gebruiksaanwijzing van de lotion/shampoo.
- Controleer het haar na de behandeling gedurende 14 dagen: kam dagelijks met een netenkam om eventuele uitgekomen luizen te verwijderen.
- Was het beddengoed, pyjama`s, knuffels, mutsen, sjaals, jassen en dergelijke op minimaal 60 graden.
- Berg moeilijk wasbare materialen gedurende tien dagen op in een goed afgesloten plastic zak of doe ze 24 uur in de vriezer. Borstel de plastic zak na gebruik uit.
- Zuig en borstel de meubels, matrassen, autostoelen en vloerkleden grondig schoon en gooi de stofzuigerzak vervolgens weg.
Tips om hoofdluis te voorkomen:
- Gebruik niet van elkaar muts, petje, sjaal, das, haarspeldjes, borstel en kam.
- Hang jassen en dergelijke niet te dicht bij elkaar, maar gebruik een luizencape of stop ze in een plastic tas.
- Controleer de haren van kleine kinderen regelmatig met een fijne stofkam.
- Doe elke dag 1 druppel Tea Tree Oil in de kraag van de jas van uw kind. Deze olie is te koop in de betere reformzaak. Voor verder gebruik ervan zie de bijsluiter.
Voor meer informatie kunt u kijken op de site van www.millium.nl
- Ga langs de drogist voor speciale luizenshampoo en/of lotion. Koop ook luizenkammen. Metalen luizenkammen zijn het beste om levende en dode neten uit het haar te halen. Neten zijn gelig of zwart van kleur. Luizen zijn grijze insecten zonder vleugels en net zo groot als een speldenknop. Tip: Als u het haar vooraf nat maakt met een mengsel van water en azijn laten de neten makkelijker los. Ook een gewone crèmespoeling helpt om neten sneller uit het haar te krijgen.
- Kijk iedereen in huis na op hoofdluis en vergeet uzelf niet.
- Behandel iedereen die luizen of neten heeft volgens de gebruiksaanwijzing van de lotion/shampoo.
- Controleer het haar na de behandeling gedurende 14 dagen: kam dagelijks met een netenkam om eventuele uitgekomen luizen te verwijderen.
- Was het beddengoed, pyjama`s, knuffels, mutsen, sjaals, jassen en dergelijke op minimaal 60 graden.
- Berg moeilijk wasbare materialen gedurende tien dagen op in een goed afgesloten plastic zak of doe ze 24 uur in de vriezer. Borstel de plastic zak na gebruik uit.
- Zuig en borstel de meubels, matrassen, autostoelen en vloerkleden grondig schoon en gooi de stofzuigerzak vervolgens weg.
Tips om hoofdluis te voorkomen:
- Gebruik niet van elkaar muts, petje, sjaal, das, haarspeldjes, borstel en kam.
- Hang jassen en dergelijke niet te dicht bij elkaar, maar gebruik een luizencape of stop ze in een plastic tas.
- Controleer de haren van kleine kinderen regelmatig met een fijne stofkam.
- Doe elke dag 1 druppel Tea Tree Oil in de kraag van de jas van uw kind. Deze olie is te koop in de betere reformzaak. Voor verder gebruik ervan zie de bijsluiter.
Voor meer informatie kunt u kijken op de site van www.millium.nl
maandag 26 januari 2009
vrijdag 9 januari 2009
snoep happen (van het touw)
Rijg aan het touw het spekjes en zorg dat er voldoende ruimte tussen zit. Hang het touw op of hou het met zijn tweeën vast. De kinderen gaan op een rij staan met de handen op de rug. Kijken wie het eerste zijn spekje(s) van het touw gegeten heeft.
raad spelletje
Doe een voorwerp in een kussensloop. Met hun ogen dicht mogen de kinderen voelen en raden welk voorwerp het is.
Balondansen vanaf 8 jaar - vanaf 10 personen
Iedereen bindt met een stuk touw een ballon vast aan zijn enkel. Terwijl de muziek speelt, probeer je je eigen ballon te beschermen en die van een ander kapot te trappen. Steeds als de muziek stopt krijgt degene waarvan de ballon nog heel is een punt.
Stoelendans vanaf 4 jaar- vanaf 10 personen
Zet 1 stoel minder dan het aantal deelnemers. Zolang de muziek speelt loopt iedereen langs de stoelen. Zodra de muziek stopt zoekt iedereen een stoel. De gene die niet alleen op een stoel zit moet aan de kant gaan zitten. Dit gaat net zolang door tot er 1 iemand overblijft. Het is leuk om de muziek op de tijd van het jaat aan te passen.
Buskruit vanaf 5 jaar - vanaf 4 personen -
Aan het begin van het spel wordt de bal door iemand weg getrapt. De zoeker gaat de bal halen, en loopt achterste voren terug naar de plek waar de bal vandaan werd getrapt. Ondertussen heeft iedereen zich verstopt. De gene die de bal heeft gehaald gaat dan op zoek. Maar hij moet de bal in de gaten houden. Want de kinderen die verstopt zitten kunnen zich buurtvrij melden door de bal aan te tikken. Of eventueel de bal weg trappen en op nieuw verstoppen met iedereen die al af was. Maar is de zoeker eerder bij de bal, dan is het kind dat verstopt was af.
stand in de mand
Je staat met een aantal bij elkaar, er is een gooier die de bal in de lucht gooit. Voordat hij/zij gooit zegt hij/zij "Stand in de bal en de bal is voorrrr....!!" en als de bal in de lucht is roept diegene de naam van wie de bal zo snel mogelijk moet pakken. De rest moet dan zover mogelijk wegrennen en staan blijven waar ze zijn als de bal is gepakt.
Vervolgens moet degene die genoemd werd en dus de bal vast heeft proberen om vanaf zijn plaats de anderen af te gooien waar ze staan. Word de bal gevangen, dan verliest de gooier. Als de gooier mist, moet hij de bal gooien vanaf het punt waar de bal stopt. Het is de bedoeling dus dat hij iedereen afgooit.
Vervolgens moet degene die genoemd werd en dus de bal vast heeft proberen om vanaf zijn plaats de anderen af te gooien waar ze staan. Word de bal gevangen, dan verliest de gooier. Als de gooier mist, moet hij de bal gooien vanaf het punt waar de bal stopt. Het is de bedoeling dus dat hij iedereen afgooit.
Abonneren op:
Posts (Atom)